Περί πλειστηριασμών.
ΣΧΟΛΙΟ Κώστα Τσιαντή: Απορώ και εξίσταμαι! Η λήψη των περισσοτέρων δανείων δεν έγινε από επαγγελματίες μπαταχτσήδες. Η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών είναι νομοταγείς πολίτες που θέλησαν ένα σπίτι να στεγάσουν την οικογένειά τους και που υπέγραψαν μια συγκεκριμένη σύμβαση υπό συγκεκριμένες συνθήκες οικογενειακού εισοδήματος, για το οποίο ελέχθησαν από την τράπεζα και για το οποίο δεν είχαν καμιά ένδειξη (ή πολιτική προειδοποίηση) ότι θα υποχωρήσει. Μονομερώς όμως οι κοινωνικές-οικονομικές συνθήκες υπό τις οποίες έγινε η υπογραφή των συμβάσεων ανετράπη από πλευράς κράτους, από μια πραξικοπηματική αντισυνταγματική οικονομική πολιτική εξαθλίωσης (ΜΝΗΜΟΝΙΑ). Το οικογενειακό εισόδημα υπαιτιότητι της πολιτικής κυβερνητικής εξουσίας μειώθηκε από τη στιγμή υπογραφής κάθε σύμβασης δανείου σε ποσοστό 50-70%, ξεκινώντας από την περικοπή των δώρων (ποσοστό 13.5%) και προχωρώντας σε διαρκείς φορολογικές μειώσεις, χαράτσια, επιδόματα αλληλεγγύης, ΦΑΠ, κλπ. αλλά συγχρόνως ανεργία και αύξηση των τιμών. Τι είναι δίκαιο; Η βέλτιστη των εξής λύσεων: 1)Η μείωση του ύψους κάθε δόσης σε ποσοστό αντίστοιχο της μείωσης του οικογενειακού εισοδήματος (ή τουλάχιστον αυτών που υπέγραψαν το δάνειο). 2) Η ελαχιστοποίση του ύψους του επιτοκίου (στο 1.25%), και 3) συνδυασμός των 1 και 2. Οποιαδήποτε σκέψη για επέκταση του χρόνου εξόφλησης του δανείου είναι μια απάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου